Labirentte Hatırlama ve Kendini Bulma Yolculuğu

“Başka bir dünya sadece mümkün değil, yola çıktı bile. Sessiz bir günde nefes alış verişini duyabiliyorum.”
― Arundhati Roy

Bildiğimiz haliyle sona eren bir dünyada gerçekliğimiz ve “normal”imiz hızla şekil değiştirirken, bu kaotik değişimin içerisinde yolumuzu nasıl bulabiliriz? Kalplerimizin mümkün olduğunu bildiği daha güzel bir dünya için mana ve hizmet ekseninde bir yaşam kurgulayabilir miyiz?

Zamanın ruhu, tarihin bu vahametli dönemecinde hakim kültürün talep ettiği “kişisel çıkar gözeterek hayatta kalmanın” ötesinde bir sorumluluk ve davet bırakıyor avuçlarımıza: 

“İnsan olma”yı hatırlamak ve can çekişen bir sistemin/kültürün/bilincin yıkıntıları altından filizlenen yeni yaşamı beslemek.

Bu davetin ışığında bireysel ve kolektif bir araştırma alanı olan labirente adım atarak kendi yaşam yolculuğumuzun / hikâyemizin dünyanın hikâyesiyle kavuştuğu yere doğru bir keşif yolculuğuna çıkacağız. Hızla dönüşen dünyayla uyumlanmaya çalışan içsel coğrafyamızı keşfetmemiz için güvenli bir yol haritası sunan labirent strüktürü içerisinde çıkacağımız bu keşif yolculuğunda bize rehberlik edebilecek bazı pratiklerle çalışacağız:

Kendimize ve birbirimize doğru soruları sormak ve bu sorularla yavaşlamak, durmak, tefekkür etmek; derin dinleme ve şahitlik; çember (The Way of Council), labirent meditasyonu; hayal gücünü harekete geçiren yaratıcı ifade pratikleri. 

Bu pratiklerle, dünyadaki sert değişimin gözlerinin içine bakabilmek ve tepkisellikle savrulmadan yanıt verebilmek için paradoksal bir şekilde içsel rehberliğimize ve öz kaynaklarımıza ulaşabilmenin yollarını arayacağız; kendimizi, birbirimizi ve yaşamı dinlemeyi pratik ederek içsel gücümüzün ve rehberliğimizin yaşama nasıl hizmet edebileceğini birbirimizin şahitliğinde, topluluk desteğiyle araştıracağız.